สกอตต์ชนะ การแข่งขัน Australian Boys' Amateur ในปี 1997 และ 1998[8] เขาป็นสมาชิก Golf Australia National Squad

เริ่มต้นเข้าสู่การเป็นนักกอล์ฟมืออาชีพ

สกอตต์เทิร์นโปรในกลางฤดูกาลปี 2000 หลังทำผลงานได้ดีในต้นปี European Tour สกอตต์ได้ลงเล่นในยูโรเปียนทัวร์ เพียง 8 ครั้งในฐานะมืออาชีพ ผลงานที่ดีที่สุด คือได้อันดับ 6 ในการแข่งขัน Linde German Masters สก็อตได้เล่นใน PGA Tour แต่ผ่านการตัดตัวเพียง 6 ครั้ง

สกอตต์เริ่มแข่งอาชีพในปี 2001 เป็นปีแรกที่แข่งขันอาชีพอย่างเต็มตัว เมื่อเขาชนะในรายการ European Tour's Alfred Dunhill Championship ในโจฮันเนสเบิอร์ก อาฟริกาใต้ Alfred Dunhill Championship โจฮันเนสเบิร์ก ในการเริ่มต้นเป็นมืออาชีพของเขา รายการนี้เป็นรายการแรกของปีที่เป็นรายการ โคแซงชั่นระหว่างยูโรเปียนและซันไชน์ทัวร์ เขาเอาชนะ จัสติน โรส Justin Rose เพียง 1 สโตรก[9] สกอตต์ ติดอันดับ Top 3 ตลอดฤดูกาล และทำให้เขาได้รับเงินรางวัลเป็นอันดับที่ 13 ในฤดูกาลแรกของเขา

ในปีถัดมา 2002 สกอตต์ประสบความสำเร็จในฤดูกาล ด้วยการเอาชนะในยูโรเปียนทัวร์ 2 ครั้ง และทำเงินได้เป็นอันดับที่ 7 ชัยชนะครั้งแรกของปีมาจาก การชนะ 6 ช็อตที่ Qatar Mastersในปีต่อมา สกอตต์ก็ได้ทำลายสถิติใน Scottish PGA Championship ด้วยการชนะด้วยสกอร์ 63 ชนะถึง 10 ช็อต[10] นับว่าเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ในอาชีพของเขา ชัยชนะครั้งนี้ทำให้สกอตต์ได้ลงเล่นใน มาสเตอส์ทัวร์นาเมนต์ และจบการแข่งขันในอันดับ 9

2003–2004

ปี 2003 สกอตต์ทำผลงานได้ดีในรายการ WGC-Accenture Match Play Championship ซึ่งผ่านเข้ามาถึงรอบ Semi final ก่อนที่จะพลาดแชมป์ไปเป็นของไทเกอร์ วูดส์ ในหลุมที่ 19 ก่อนหน้านั้นเขาต้องสู้กับ เบิร์นฮาร์ท แลงเกอร์ ร็อกโก มีเดียต (Rocco Mediate) เควิน แซทเธอร์แลนด์ และ เจ ฮาสส์ Bernhard Langer, Rocco Mediate, Kevin Sutherland Jay Haas โดยมีนักกอล์ฟออสเตรเลียน ปีเตอร์ เลียวนาร์ด Peter Lonard ซึ่งนำอยู่ 1 up ในการแข่งขัน ในเดือนสิงหาคม 2003 สกอตต์ชนะ ยูโรเปียนทัวร์ เป็นครั้งที่ 4 ใน Scandinavian Masters โดยเอาชนะ นิค โดเฮอร์ตี้Nick Doughertyไป 2 สโตรก หลังจากนั้นเพียง 1 เดือน เขาก็ได้ชัยชนะใน PGA Tour สหรัฐอเมริกาในรายการ Deutsche Bank Championship ชัยชนะครั้งนี้ทำให้เขาอยู่ในอันดับทำเงินที่ 34 เขาทำสกอร์ได้ 62 ในรอบที่สอง นำ 2 ช็อตในครึ่งทางก่อนที่จะชนะร็อกโก มีเดียต[11] 4 สโตรก และในสิ้นปี เขาก็ได้รับการคัดเลือกให้เป็นหนึ่งในผู้เล่นทีมนานาชาติ ในการแข่งขัน เพรซิเด็นตส์คัป และทำคะแนน 3 ใน 5 ให้กับทีม ทำให้คะแนน 17-17 เท่ากัน

2004 Players Championship win

สกอตต์ ประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องใน 2004 PGA Tour เขาชนะในรายการสำคัญ The Players Championship สกอตต์นำ 2 สโตรกในหลุมที่ 18 แม้ว่าจะเจออุปสรรคน้ำ ก่อนที่จะแอพโพรชขึ้นกรีน ในระยะ 40 หลา และยังต้องพัตต์โบกี้ในระยะ 10 ฟุตแต่เขาก็ยังได้ชัยชนะเหนือ แพททริค แฮริงตัน Pádraig Harrington มาได้ เขากลายเป็นนักกอล์ฟที่อายุน้อยที่สุดที่ได้แชมป์ในรายการ Player Championship ในวัยเพียง 23 ปี[12] หลังจากนั้นอีก 3 เดือน สกอตต์ก็เก็บชัยชนะเป็นครั้งที่ 3 ใน PGA Tour ในรายการ Booz Allen Classic เขาทำสถิติ 21 อันเดอร์พาร์ เอาชนะ ชาล์ส ฮาว์ เดอะ เทิร์ด Charles Howell III [13] ไป 4 สโตรก

2005–2007

ต้นปี 2005 เขาชนะรายการ Nissan Open แต่เป็นการเล่นเพียง 36 หลุม เนื่องจากฝนตกหนัก จึงไม่นับว่าเป็นการแข่งขันอย่างเป็นทางการ โดยเป็นการดวลเพลย์ออฟร่วมกับ แชด แคมเบล Chad Campbell ซึ่งสกอตต์สามารถเอาชนะได้ในหลุมแรกที่เพลย์ออฟ จากผลงานครั้งนี้ทำให้เขาติด 1 ใน 10 อันดับโลก และเป็นครั้งแรกในการเล่นกอล์ฟอาชีพตั้งแต่เขาเริ่มเล่นมาถึง 220 สัปดาห์ [14][15][16] หลังจากนั้นอีกเพียงไม่กี่เดือน เขาก็ชนะในยูโรเปียนทัวร์อีก เป็นชัยชนะครั้งที่ 5 ในรายการ Johnie Walker Classic ในปักกิ่ง ประเทศจีน Johnnie Walker Classic ปักกิ่ง เขาทำสถิติด้วยคะแนน 63 ชนะ 3 สโตรก สกอตต์ยังชนะรายการ Singapore Open ต่อมาในปี 2005 ชนะ ลี เวสต์วูด Lee Westwood ใน Asian Tour Asian Tour

สกอตต์เริ่มเล่นในยูโรเปียนทัวร์น้อยลง แต่เน้นไปเล่นใน PGA มากขึ้น เป็นปีที่เขาประสบความสำเร็จได้ 1 แชมป์ รองอันดับ 4 และรองอันดับ 3 อีก 3 ครั้ง และจบอันดับ 3 ใน PGA Championship ซึ่งเป็นรายการที่ดีที่สุดในเมเจอร์แชมเปียนชิป หลังจากนั้นได้ที่สองใน WGC American Express Championship พ่ายไทเกอร์ วูดส์ ไป 8 สโตรก สิ้นปีสกอตต์ได้รับชัยชนะด้วยนัดปิดฤดูกาล Tour Championship 3 สโตรก ซึ่งเป็นชัยชนะครั้งที่ 4 และติดอันดับทำเงิน อันดับ 3 ใน PGA ทัวร์ ปี 2006.[17]

ปี 2007 สกอตต์เริ่มต้น จบเป็นที่ 2 ในนัดเปิดฤดูกาล Mercedez Benz Championship ในฮาวายตามหลังวีเจย์ ซิง หลังจากนั้นสกอตต์ก็ขึ้นอันดับ 3 ของโลก ซึ่งเป็นอันดับสูงสุดในการเป็นนักกอล์ฟอาชีพ หลังจากนั้นสกอตต์ก็ได้รับชัยชนะ PGA ทัวร์ในรายการ Shell Houston Open อีกเป็นครั้งที่ 5 หนึ่งสัปดาห์ก่อน The Master เขาตีตกน้ำในหลุมที่ 72 เขาพัตต์พาร์ในระยะ 48 ฟุต ได้ชัยชนะ 3 สโตรก เหนือ สจ๊วต แอพเพิลบี้ Stuart Appleby และ บับบ้า วัตสัน Bubba Watson[18] หลังจากนั้นเขาก็เล่นได้สม่ำเสมอมาตลอดปีที่เหลือ และผ่านเข้าเล่นเพลย์ออฟ และจบในอันดับ 10 ใน FedEx Cup

2008–2010

ปี 2008 สกอตต์เล่นในยูโรเปียนทัวร์ เพื่อที่จะคงสถานะอันดับทำเงินไว้ตั้งแต่ปี 2005 สกอตต์เริ่มประสบปัญหาบาดเจ็บและป่วยในฤดูกาล 2008 และพยายามที่จะเอาชนะในการแข่งขันให้ได้ ในเดือนมกราคม 2008 เขาได้ชัยชนะเป็นครั้งที่ 6 ของยูโรเปียนทัวร์ในรายการ Qatar Master ด้วยสกอร์ที่ยอดเยี่ยม 11 อันเดอร์พาร์ 61 ในรอบสุดท้าย ทำลายสถิติของสนาม และผู้เล่นที่ยอดเยี่ยม เขาตามหลังผู้นำอยู่ 3 สโตรก ในการแข่งขันรอบสุดท้าย และเริ่มแซงจนเอาชนะ เฮนดริค สเตนเส็น Henrik Stenson[19] 3 สโตรกในที่สุด สกอตต์ทำพาร์ได้ในหลุมแรกของการเล่นเพลย์ออฟ ก่อนที่เขาจะพัตต์ระยะ 48 ฟุต ได้เบอร์ดี้ในหลุมที่สาม เอาชนะไปในที่สุด[20] ในการแข่งขัน

ในเดือนเมษายน 2008 สกอตต์ชนะ EDS Byron Nelson Championship ด้วยการเล่นเพลย์ออฟกับ ไรอัน มัวร์ (Ryan Moore) สกอตต์พัตต์เอาชนะในระยะ 9 ฟุต ในหลุมที่ 72 [20]2008 U.S. Open สกอตต์ในฐานะอันดับ 3 ของโลก ได้เล่นร่วมก๊วนกับ ไทเกอร์ วู้ส์ ไทเกอร์ วูดส์ อันดับ 1 ของโลก ฟิล มิคเคลสัน อันดับ 2 ของโลก ใน 2 รอบแรกของการแข่งขัน วุดส์ได้ชัยชนะจากการดวลเพลย์ออฟ มิคเคลสันจบที่อันดับ 18 สก็อตได้อันดับ 26 สิ้นปีเขาได้อันดับทำเงินของโลกที่ 39

สกอตต์เริ่มฟอร์มตกในปี 2009 ร่วงออกจาก 50 อันดับของโลก และอยู่ในอันดับที่ 108 ในอันดับทำเงินของยูโรเปียนทัวร์ ซึ่งแย่ที่สุดในการเป็นนักกอล์ฟมืออาชีพ ในจำนวนการแข่งขัน 19 รายการใน PGA เขาผ่านการตัดตัวเพียง 10 ครั้ง และติด 1 ใน 10 ในรายการ Sony Open in Hawaiiในฮาวายเมื่อเดือนมกราคม อย่างไรก็ตามในสิ้นปีนั้น เขาได้เป็นแชมป์ เทนนิสออสเตรเลียนโอเพน ในรายการที่บ้านของตัวเองที่ออสเตรเลีย

ในช่วง 2 ปีนี้ สกอตต์ได้แชมป์เป็นครั้งที่ 7 ของ PGA รายการ Valero Texas Open ในเดือนพฤษภาคม โดยการเอาชนะนักกอล์ฟชาวสวีเดน เฟดดริค จาค็อบเส็นFredrik Jacobsonใน 36 หลุม 1 สโตรก เป็นการกลับมาชนะใน PGA อีกครั้งในรอบสองปี[21] เขาได้คลอลิฟายเข้าเล่นและเพลย์ออฟใน FedEx Cup เขาจบอันดับที่ 27 ใน The Tour Championship ในเดือนพฤศจิกายน สกอตต์ได้แชมป์รายการ Barclays Singapore Open เป็นครั้งที่สามในอาชีพ ซึ่งก่อนหน้านั้นเขาเป็นแชมป์รายการนี้ในปี 2005 และ 2006 และเป็นรายการที่ 7 ในยูโรเปียนทัวร์

2011

สกอตต์ประสบความสำเร็จในรายการ major championship เขาจบเป็นที่สองรายการ 2011 Masters Tournament อันดับเดียวกันกับ เจสัน เดย์ (Jason Day) นักกอล์ฟชาติเดียวกัน แพ้ให้กับชาร์ล ชวอร์ตเซล (Charl Schwartzel) เพียง 2 สโตรก สกอตต์ขึ้นนำแต่เพียงผู้เดียวในหลุมที่ 71 แต่มาพลาดท่าให้กับชวอร์ตเซลซึ่งทำ 4 เบอร์ดี้ ทำให้สกอตต์ตกลงไป 2 สโตรก[22]